Inspiracją przy projektowaniu tej jednostki były łodzie Bristol Channel Cutter. Jednostki tego typu były używane, bez względu na pogodę, do załadunku i rozładunku dużych statków na morzu. Ten niewielki jacht przeznaczony jest do żeglugi po morskich wodach przybrzeżnych; nadaje się oczywiście także do żeglugi śródlądowej – należy jednak pamiętać, że jest to jednostka kilowa o zanurzeniu 2 stóp. Nisko umieszczony środek ożaglowania oraz kształt kadłuba z wąską pawężą predysponuje jacht do żeglugi w ciężkich warunkach. Silne przechyły nie powodują drastycznej zmiany trymu wzdłużnego, a co za tym idzie jacht nie ma tendencji do silnego ostrzenia.
Właściwe rozchylenie linii przekrojów, na dziobie mimo niewielkiego nawisu dziobowego, zapewnia suche chodzenie na fali w żegludze na wiatr. Kielichowaty zarys linii kadłuba w sekcji rufowej i wspomniana wąska pawęż zapewnia dobre prowadzenie w pełnych kursach. Solidny ster, chroniony przez kil, z lekkim ujemnym kątem natarcia ułatwia żeglowanie z wiatrem – jacht nie ma tendencji do wywożenia rufy przez nadbiegające z tyłu fale. Stała płetwa sterowa, osłonięta skegiem oraz stosunkowo płytki, acz długi kil, zapewniają łodzi dobrą stateczność kursową – takie rozwiązanie w jachcie turystycznym jest w pełni uzasadnione.
Jednostka może być ożaglowania jako slup gaflowy lub bermudzki. W pzypadku zastosowania osprzętu gaflowego, topowy takielunek to klasyczny układ z dwoma parami want i sztagiem wczepionym w solidny bukszpryt. Jedna para want zamocowana przed osią masztu odciąża sztag. W cięższych warunkach maszt podtrzymują dodatkowo baksztagi. By uprościć obsługę żagli, można zastosować niekonwencjonalny system bloków i jeden fał do podnoszenia gafla oraz rolfok ze sztywnym sztagiem. Na maszt, bom i gafel przewidziano zastosowanie profili aluminiowych lub drzewca z drewna. Silnik pomocniczy można zainstalować w studzience (przyczepny) lub pod kokpitem (stacjonarny).
Wewnatrz jachtu znajdujemy dużą koję dziobową, stół ze składanym skrzydłem, kambuz oraz jedną hundkoję na lewej burcie, toaletę z morskim WC oraz prysznicem i umywalką na burcie prawej (vide rysunek); jest także druga wersja planu wnetrza: zamiast toalety – druga hundkoja.
Wyłączność na produkcję jachtu Wind Hunter 19 ma firma SZKUNER-KET S.C.
Dane techniczne:
długość LOA 7,10 m
długość LOD 5,80 m
szerokość 2,20 m
zanurzenie 0,55 m
wyporność 1500 kG
powierzchnia żagli21,5 m2
Fot. archiwum SZKUNER-KET S.C.
Polski 
English