Rekonstrukcja…

Przyszło mi uczestniczyć w rekonstrukcji mahoniowego jachtu z lat 30 poprzedniego stulecia. Jacht jest bardzo zapuszczony i przebudowany  – różni się znacznie od jednostek z tamtych czasów. Wymienić trzeba w lwią część zestawu trzonowego, żeber i poszycia oraz cały pokład. Pomierzyłem kadłub, na podstawie pomiarów narysowałem linie teoretyczne. Następnie było trochę rachowania; a potem pracowała już wyobraźnia… Oto założenia do projektu, przedstawione armatorowi i firmie Drakkar, która podjęła się tej żmudnej pracy…

kadłub i takielunek

załoga – 4 osoby (pływania dzienne 5-6 osób)

slup nawiązujący sylwetką do klasycznych Schärenkreuzerów – grot o umiarkowanej smukłości z trzema refsejzingami, genua, fok marszowy, fok II na silne wiatry, topenanta mogąca służyć jako zapasowy fał grota

grot z pełzaczami, sztaksle na klasycznych raksach sprężynowych

maszt i bom – drewniane, klejone z listew

olinowanie stałe ze stali nierdzewnej

talia grota na szynie z wózkiem i z blokiem kabestanowym oraz knagą zaciskową

sztaksle – bloki szotowe prowadzone na szynach, kabestany samoknagujące – wspólne dla wszystkich żagli przednich

fały prowadzone do pokładu z klasycznymi knagami na maszcie, fał grota z blokiem ruchomym

olinowanie półruchome – topenanta, baksztagi z taliami

wykorzystanie maksymalnej liczby elementów oryginalnych

repliki istniejących okuć  – jeśli to niezbędne z uwagi na zły stan oryginalnych – ze stali nierdzewnej

silnik stacjonarny Yanmar 10 – 15 KM

nowa płetwa steru i jej łożyskowanie, jeśli nie da się wykorzystać elementów oryginalnych (z uwagi na konieczność zaprojektowania w płetwie okna na śrubę napędową)

kosze dziobowy i rufowy – „otwarte”, słupki relingowe H=600 mm (mocowanie do wzdłużnika pokładnikowego i pokładu śrubami M6 – specjalnie zaprojektowana stopa, by nie tracić szerokości półpokładów) oraz stoprelingi

kabina i kokpit

kokpit samoodpływowy

ławki kokpitowe wsparte na konsolach ustawionych na podłodze kokpitu

achterpik zamknięty grodzią ze szczelną klapą umożliwiającą dostęp do środka

bakisty pod ławkami – dostęp z boku – ekwipunek w bakistach zabezpiecza specjalna sztorcdzeska (to także wygodne oparcie nóg dla załogi, gdy jacht idzie w przechyle)

cztery kanały odwadniające kokpit (D=1,5-2”)

przenośna toaleta chemiczna (specjalne miejsce w achterpiku), jednopalnikowa kuchenka spirytusowo-elektryczna na kardanie (np. Origo C100), zlew-umywalka

zbiornik wody stały 30 litrów + zbiorniki przenośne (zależnie od zakładanej autonomii pływania)

zbiornik paliwa – zależnie od zakładanej autonomii pływania

instalacja elektryczna – instalacja rozruchowa silnika i ładowania (alternator), światła nawigacyjne; punkty świetlne – mesa, dziób, kambuz, maszynownia + światło nad stołem nawigacyjnym

instalacja wodna – zlew-umywalka, zbiornik wody czystej, pompa (elektryczna lub nożna) wody zaburtowej i czystej, ewentualnie zbiornik wody szarej

nawigacyjna – rozkładany stół nawigacyjny

mesa z rozkładanym stołem

2 koje na burtach, 2-osobowa koja dziobowa/żagielkoja

suwklapa z tzw. kopertą (osłona przed bryzgami) nad zejściówką, przeszklony luk dziobowy nad żagielkoją, uchylne bulaje; luk dziobowy w czasie żeglugi dakronowymi kapturami, wentylatory (np. napędzane baterią słoneczną) przewietrzające achterpik, maszynownię i zęzę

Dane techniczne:

długość 11,30 m

szerokość 1,83 m

zanurzenie 1,70 m

wyporność 4810 kg

masa balastu 2650 kg

powierzchnia ożaglowania 46,5/55 m2

grot 34,5 m²

fok 12 m²

fok II 8 m²

genua 20,5 m²