Jive

Jive to jednostka stylizowana na holenderską łódź Hoogaars (czyt. chuharsz). Ich rodowód sięga XVI wieku, a kolebką jest region zwany Zeeland, leżący w południowej części Holandii w okolicach Antwerpii. Hoogaars’e były łodziami rybackimi, krewtkowcami, łowiono z nich skorupiaki, używano ich także jako frachtowce oraz promy… Niezwykle podobne łodzie z innych regionów noszą nazwy Hengst, Schokker, Bons i Pluut. Wszystkie one odbiegają od formy powszechnie uznawanej za holenderską. Hoogaars ma smukły, kanciasty kadłuby o płaskim dnie, sporym nawisie dziobowym i prostokreślnych przekrojach z charakterystycznym dla wszystkich łodzi holenderskich załamaniem do środka. Boczne miecze leżące na tych płaszczyznach są rozchylone na zewnątrz.

Gdy jacht idzie bez przechyłu i zapotrzebowanie na boczny opór jest niewielkie miecze tylko częściowo nurzają się w wodzie. Gdy siła wiatru wzrasta, jacht się kładzie, a zawietrzny miecz zaczyna zwiększać swoją efektywną powierzchnię, aż do momentu, gdy jest w pionie – kilkanaście stopni przechyłu. Projektując Jive’a starałem się uchwycić ten specyficzny holenderskich klimat. Jednak głównym celem było stworzenie niezwykle prostego w budowie, dość dużego jachtu śródlądowego.

Kadłub budowany metodą szycia i klejenia wykonuje się ze sklejki. Z tego względu Jive ma nieco ostrzejszy, niż oryginalne łodzie tego typu, rysunek sekcji rufowej. To ułatwi gięcie sklejki. Tak charakterystyczne dla Hoogaars’ów płaskie dno i prostokreślne przekroje upraszczają budowę, nawet słabo orientującym się w tej materii.

Zależnie od upodobań pokład może być płaski (tak jak na oryginalnych jednostkach) lub z kabiną o stylowej siodłowatej linii dachu. Łatwy do wykonania dwuspadowy dach (sklejka gięta w jednej płaszczyźnie) przypomina w rysunku pokrycie ładowni.

Typ ożaglowania do wyboru – gaflowe lub rozprzowe. Zewnętrzne wzdłużniki kilowe wraz z dennikami i poszyciem dna tworzą sztywna płytę konstrukcyjną – nie ma tu klasycznej stępki. Dodatkową zaletą zewnętrznych listew kilowych jest zmniejszenie ryzyka uszkodzenia dna podczas cumowania przy płytkim brzegu. Poszycie burt składa się z trzech szerokich klepek kładzionych na zakładkę. Wąskie pasy sklejki łatwiej łączyć i pasować; zakłady są naturalnym wzmocnieniem – nie potrzeba dodatkowych wzdłużników.

Poszycie dna wykonuje się ze sklejki o grubości 12 mm, burty – z „ósemki”. Pokład usztywniony konsolami (stanowiącymi konstrukcję jaskółek) można kłaść tradycyjnie (na siatce pokładników i wzdłużników) lub zastosować konstrukcję kasetonową.

Dane techniczne:

długość 7,20 m

szerokość 2,35 m

zanurzenie 0,35/0,80 m

wyporność 1750 kG

powierzchnia żagli 31,5 m²

fot. archiwum