Jacht sylwetą nawiązuje do regatowych łodzi żaglowych z drugiej połowy XIX wieku o dźwięcznie brzmiącej nazwie Sandbagger. Były to jednostki, na których ścigano się na wodach Long Island Sound. Przy długościach kadłuba oscylujących w granicach 8-9 m miały jachty miały szerokość dochodzącą do 4 m. Z bukszprytem i wystrzałem łodzie mierzyły około 20 m.
Gaflowy grot i fok (często prowadzony na bomie) miały łączną powierzchnię dochodzącą do 150 m2. By wybalasować jednostkę, dziesięcioosobowa załoga podczas zwrotów przenosiła z burty na burtę 500-600 kg piachu zaształowanego w workach. Dlatego też przylgnęła do tego typu jednostek nazwa Sandbagger. SANDBAGGER XXI ma nowoczesne linie, które jednak starałem się zakomponować tak, by bryła jednoznacznie kojarzyła się z XIX-wiecznymi protoplastami. Technologia budowy – także na wskroś nowatorska.
Skorupa kadłuba klejona jest diagonalnie z obłogu mahoniowego. Z zewnątrz oblaminowany jest cienką warstwą laminatu epoksydowego-szklanego. Bryłę dosztywniają grodzie i skrzynia mieczowa oraz pokład i podłoga odpływowego kokpitu, które mają konstrukcję kasetonową. Miedzy dwoma warstwami cienkiej sklejki wstawiona jest drewniana kratownica. Przestrzeń miedzy dźwigarami kratownicy wypełnia pianka.
Taka konstrukcja pozwala uzyskać dużą sztywność konstrukcji i zapewnia jednostce pływalność, nawet po całkowitym zalaniu kadłuba wodą. Komory wypornościowe w pokładzie i w wysoko nad linią wodna posadowionej podłodze kokpitu ułatwiają odwrócenie jachtu na wodzie po ewentualnej wywrotce. Profilowane sklejkowe płetwy mają konstrukcję skorupową. Płytka, szeroka płetwa sterowa, to jeden z elementów, który silnie podkreśla styl jachtu; rumpel przechodzi przez okno w pawęży.
Na CHARLESTONIE zastosowałem podobne rozwiązanie – sprawdziło się. W kokpicie zamocowane są pasy balastowe. Szeroka wodnica i spora jak na tej wielkości jacht wyporność zapewniają wystarczającą stateczność. Balast potrzebny jest w zasadzie tylko po to, by spełnić warunki klasy (jacht musi ważyć min. 300 kg). Maszt podtrzymywany jest prostym takielunkiem topowym – jedna para want i sztag mocowany do bukszprytu. Drewniane, klejone drzewca są lekkie, więc operowanie gaflem nie będzie nastręczało żadnych trudności. Olistwowany fok może byś prowadzony na bomie.
Sandbagger XXI, jedna z dwóch wersji, spełniał, w chwili skończenia prac nad projektem, przepisy klasy „Żagle 500”. Nie wiedzieć czemu, nagle zmieniono przepisy… Ilustracja przedstawia wersję “open”.
Dane techniczne:
długość 5,00m
szerokość 2,00 m
zanurzenie 0,20/1,00 m
wyporność 700 kG
powierzchnia żagli 19 m²
English 
Polski