Założenia do projektu: katamaran turystyczny, akwen – Adriatyk, Morze Jońskie; załoga – co najmniej dwoje doświadczonych żeglarzy; technologia przewiduje budowę kilku egzemplarzy przez zakład szkutniczy z dużym doświadczeniem; składany do transportu, choć nie przewiduje się corocznego transportu „na zimowanie” do Polski.
długość 8,00 m
szerokość 5,10 m
zanurzenie/wyporność 0,35/1440 kG
zanurzenie/wyporność 0,40 m/1840 kG
zanurzenie z mieczem 1,50 m
powierzchnie żagli
grot 25 m2
fok 15 m2
genaker 36 m2
załoga 1-6 osób [w krótkich rejsach max. 8 osób]
kategoria projektowa C
konstrukcja
szkielet – sklejka, elementy wycinane maszynami sterowanymi numerycznie
poszycie – sklejka [gięta sferycznie, bryty łączone na nakładki „wrośnięte” w szkielet] + laminat epoksydowo-szklany [laminowanie podciśnieniowe]
belki o konstrukcji skrzynkowej – sklejka, drewno
płetwy – konstrukcja skorupowa – sklejka, drewno
wnętrze
koja 1-2-osobowa na rufie, 1-osobowa na dziobie (w dłuższych rejsach może pełnić rolę szafy); koje z napiętej tkaniny + karimata; na śródokręciu – w jednym kadłubie łazienka (prysznic, umywalka, WC), w drugim – kambuz (kuchenka spirytusowa, zlew);
przednia cześć gondoli ma sztywny pokład – tu znajduje się salon z kanapą, fotelami i stołem oraz „letnia” kuchnia (zlew, przenośna kuchnia „walizkowa” – na kartusze gazowe P-B); lekkie sklejkowe meble zaprojektowane są specjalnie do tego jachtu, można je „odpiąć” od podłogi gondoli i korzystać z nich na lądzie; wzdłuż burt wewnętrznych oraz tylnej belki biegną sztywne trotuary, w środku rozpięta jest siatka; między belkami masztową i sztagową – siatka;
do wnętrza każdego kadłuba prowadza dwa luki zamykane klapami z poliwęglanu;
wentylacja – każde pomieszczenie wyposażone jest w wentylator zasilany bateriami słonecznymi;
za tylną belką zamocowane są schody [tzw. młynarskie], które po opuszczeniu jednego końca na tali ułatwiają komunikację pokład-ląd/woda;
takielunek
maszt z profilu aluminiowego
olinowanie stałe jedna para want, sztag + wanty diamentowe
olinowanie półruchome – para baksztagów biegnących w kierunku rufy, druga para – do przodu (wpinane w ciężkich warunkach by odciążyć sztag)
maszt składany (bukszpryt pełni rolę wytyku), podczas składania/stawiania przednie baksztagi wpinane są w okucia w osi obrotu masztu, by stabilizować układ; składnie masztu w cęgach ma na celu – głównie – ułatwione taklowanie jachtu;
żebrowy bom zamocowany jest wysoko nad pokładem gondoli, co „dodatkowo podnosi komfort” żeglujących;
Analiza stateczności wykazuje, iż jacht może nieść pełne ożaglowanie marszowe [grot + fok] do prędkości wiatru max. 10,8-11 m/s.
płetwy mieczowe i układ sterowy
lekkie, profilowane [profil asymetryczny], szybrowe płetwy mieczowe prowadzone są w skrzyniach posadowionych tuż przy burtach zewnętrznych, asymetryczny profil podnosi sprawność płetwy zawietrznej [ i powinno się wtedy podnieść płetwę nawietrznej]; dodatkowym elementem wytwarzającym opór boczny są skegi pod dnem każdej z sekcji rufowych;
płetwy sterowe – szybrowe, profilowane [profil symetryczny] spięte są łącznikiem i wychylane za pomocą dużego koła sterowego [autorski, prototypowy układ sterowy], sytemu sterociągów oraz bloków zwrotnych;
instalacje
instalacja wodna zasilana grawitacyjnie ze zbiorników umieszczonych w gondoli, WC typu morskiego;
instalacja elektryczna – trzy niezależne instalacje:
nawigacyjna – akumulator ~60 Ah w gondoli + bateria słoneczna, światła nawigacyjne i lampy salingowe;
„hotelowa” w kadłubie prawym – akumulator ~45 Ah w kadłubie + bateria słoneczna, 3 punkty świetlne (LED);
„hotelowa” w kadłubie prawym – akumulator ~45 Ah w kadłubie + bateria słoneczna, 3 punkty świetlne (LED);
napęd pomocniczy
dwa silniki o mocy min. 4 KM zainstalowane są w uchylnych gondolach zamocowanych przy wewnętrznych burtach kadłubów – jeden ze śrubą „manewrową” (wysoka sprawność napędu przy małych prędkościach), drugi – ze śrubą „przelotową” (wysoka sprawność napędu przy dużych prędkościach)