Czardasz

Czardasz to motorowa lub motorowo-żaglowa barka turystyczna przeznaczona do żeglugi rzecznej (kategoria projektowa D) dla 6-8 osób (w krótkich rejsach nawet 12 osób).

Technologia budowy przewiduje budowę kadłuba z siatkobetonu.

W technologii siatkobetonowej, zbrojenie poszycia składa się z pakietów siatek Rabitza oraz geodetycznej kratownicy spawanej z prętów. Skorupę kadłuba usztywniają siatkobetonowe ramy wręgowe. Usztywnienia wzdłużne stanowią dwa żebra w sekcji dennej kadłuba, dwa falszkile i skeg oraz po jednym wzdłużniku na burcie. Pokład wykonany jest z siatkobetonu i stanowi wraz z nadbudówka i wanną kokpitu integralną całość. Zbrojenie pokładu składa się z pakietu siatek Rabitza oraz prętów ułożonych równolegle do osi kadłuba.

Jednostka napędzana jest silnikiem wysokoprężnym. W projekcie brany jest pod uwagę marynizowany silnik o mocy 60 KM (silnik Citroen-Peugeot typ XUD7). Moment obrotowy jest przekazywany na wał śrubowy poprzez przekładnię redukcyjno-nawrotną o przełożeniu 3:1 (3-biegowa skrzynia od samochodu Żuk/Nysa).

Układ sterownia składa się z pompy hydraulicznej oraz siłownika, wychylającego profilowana płetwę sterową o konstrukcji drewnianej. Przewidziano możliwość mocowania do trzonu steru rumpla awaryjnego.

Wnętrze

Forpik – tu znajduje się składzik bosmański. Do wnętrza, można się dostać z pokładu po drabinie, która znajduje się pod forklapą. Tuż za forpikiem znajduje się duża kabina armatorska z 2-osobową koją, garderobą i ciągiem szaf na prawej burcie. Wentylację w kabinie zapewnia otwierany skajlajt o raz bulaje. Na tylnej ścianie szafy znajduje się luk do forpiku. Otworzenie forklapy na pokładzie i luku w szafie oraz drzwi od szafy i kabiny dziobowej, a także zejściówki oraz luków w ściankach kokpitu wywołuje cyrkulację powietrza przez cały kadłub, co znakomicie przewietrza cały kadłub (z wyłączeniem specjalnie wydzielonego achterpiku).

Na śródokręciu duży salon; tu na burcie prawej znajduje się 6-osobowa kanapa w kształcie litery „C”, która otacza od trzech stron duży stół. Pomiędzy kanapą a siatkobetonową „pełną” rama wręgową (w prefabrykowanej ramie pozostawione jedynie otwór pod futrynę z drzwiami) ustawiony jest piecyk na drewno lub węgiel tzw. koza. Na burcie lewej kabina sanitarna z WC, prysznicem i umywalką. Dalej w kierunku dziobu – kambuz z dużym blatem i szafkami. Pod blatem mieści się 4-palnikowa kuchenka z piekarnikiem, szafka oraz lodówka. W przejściu miedzy salonem a kokpitem, na obu burtach znajdują się 2-osobowe, piętrowe koje. Z nimi. na burtach – szafy na rzeczy osobiste. Na mokre sztormiaki przewidziano wieszaki w kabinie sanitarnej.

Pod drewnianymi ławkami kokpitu znalazły swe miejsce dobrze wentylowane skrzynie na akumulatory, kamizelki ratunkowe oraz odbijacze.

W achterpiku oddzielono od reszty przedziału skrajnik rufowy, w której znajduje się 11-kilogramowa butla z gazem P-B. Komora na butle przykryta jest klapą która umożliwia cyrkulację powietrza, przy podłodze skrajnika także są duże otwory wentylacyjne.

Izolację termiczną kadłuba i pokładu stanowi 10-centymetrowa warstwa styropianu przyklejona do burt miedzy elementami szkieletu.

Zbiorniki na ścieki i paliwo usytuowane są pod wanną kokpitu. Instalacja wodna składa się z elektrycznej pompy wody czystej, pompy osuszającej wannę prysznica, ręcznie pompowanego WC oraz dwóch pomp zenzowych – ręcznej i elektrycznej. 200-litrowy zbiornik wody pitnej znajduje się pod podłogą na śródokręciu. 300-litrowy zbiornik ścieków opróżniany jest agregatem ssącym z zewnątrz.

Na instalację paliwową składa się 350-litrowy zbiornik paliwa, filtr paliwa z odstojnikiem i pompa wtryskowa silnika.

Instalacja gazowa na gaz propan-butan – kuchenka, przewód z dwoma zaworami (zawór główny i użytkowy przy kuchence), 11-kilogramowa butla gazowa. Butla umieszczona jest w wentylowanym skrajniku rufowym.

Jachta stylizowany jest na jednostki transportowe z Norfolk. Pozwoliłem więc sobie narysować także takielunek charakterystyczny dla tego typu jednostek – ket gaflowy. Żagiel stawiany jest na drewnianym maszcie składanym w stalowych cęgach. Kadłub usztywnia w tym miejscu rama wręgowa oraz pilers z rury stalowej, który opiera się swą stopą na stępce. Maszt podtrzymuje para want i sztag. Długi drewniany bom podtrzymuje para direk – z jednej strony dirki zapobiegają deformowaniu żagla, z drugiej zaś ułatwiają obsługę 67- metrowego żagla np. podczas zrzucania. Fały i dirki obsługiwane mogą być z kokpitu – na dachu kabiny zamocowano stoper oraz duży kabestan. Przed zejściówką znajduje się szyna szotowa z wózkiem szotowym i blokiem zwrotnym, który prowadzi koniec talii do kabestanu samoknagujacego, zamocowanego na dachu kabiny po lewej stronie zejściówki. Ze względu na dużą powierzchnię żagla, konieczne jest zastosowanie windy fałowej, wskazany jest także – system szybkiego refowania.

 

Dane techniczne:

długość 11,90 m

szerokość 3,20 m

zanurzenie 0,50 m

wyporność 6120 kG

silnik 60 KM (Citroen-Peugeot XU D7)

pow. ożaglowania S 67 m2